μανούλες…

– Πωω! Tι κάνεις, Κάτια; Έχω να σε δω πολύ καιρό. Είσαι καλά;

– Γεια σου, Βέλια, μια χαρά είμαι. Εσύ πως είσαι;

– Και εγώ μια χαρά, πολύ χάρηκα που σε πέτυχα! Έχεις καθόλου χρόνο; Έχω να περιμένω κάτι ιατρικές εξετάσεις που βγαίνουν σε 2 ώρες. Θα ήθελες να κεράσω ένα καφεδάκι;

– Πολύ καλή ιδέα, αν και θα ήθελα να με αφήσεις να κεράσω εγώ. Κι εγώ χάρηκα πολύ που βρεθήκαμε. Έχει ανοίξει ένα στυλάτο καφέ εδώ παρακάτω αν θες…

– Φύγαμε…

Λίγη ώρα μετά…

– Τι κάνει ο γιος σας; Ο Λευτέρης, σωστά;

– Ναι ναι, Λεύτερης καλά θυμάσαι. Ο γιος μας έχει προοδεύσει πολύ, μας έκανε πολύ περήφανους. Μόλις τελείωσε το δεύτερο μεταπτυχιακό του, έκανε ένα διδακτορικό, αλλά δεν σταμάτησε, τώρα είναι στο δεύτερο διδακτορικό του, το παρουσιάζει τον επόμενο μήνα.

– Α μπράβο μπράβο! Εμάς ο Θανάσης είναι στο τρίτο διδακτορικό κι έχει και μια πρόταση από το MIT για να διδάξει εκεί.

– Α κι ο Θανάσης; Τι σύμπτωση! Kι ο Λευτέρης είχε πρόσφατα προσφορά από το Harvard, αλλά αρνήθηκε. Έχει πολλές υποχρεώσεις εδώ, έχει ανοίξει δύο επιχειρήσεις ταυτόχρονα, η μία είναι μια start-up που τον πρώτο χρόνο είχε κέρδος ένα εκατομμύριο.

– Α μπράβο, Κάτια μου! Είναι ωραία να βγάζεις το πρώτο σου εκατομμύριο. Θυμάμαι πόσο είχε χαρεί και ο Θανάσης. Μετά όμως μου είπε «μητέρα θα πουλήσω την επιχείρηση για να ιδρύσω μια φιλανθρωπική ΜΚΟ» και βέβαια τα κατάφερε, τώρα έχει φτάσει να βοηθά εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε ανάγκη.

– Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί δεν μπορούσε να τα συνδυάσει, Βέλια μου. Ο Λευτέρης έχει δύο ΜΚΟ, η μια φιλανθρωπική ενώ η δεύτερη για την οικολογία και την κλιματική αλλαγή.

– Ε είναι που βάλθηκε να γράψει το τρίτο του best seller Κάτια μου! Τον πίεζαν κι από τον εκδοτικό οίκο αλλά το περιμένουν κι οι φανατικοί αναγνώστες του. Εσάς έχει γράψει τίποτε ο Λεφτερακης σας;

– Ομολογώ όχι, Βέλια μου. Μετά το πρώτο του Όσκαρ αφιερώθηκε στη σκηνοθεσία, εννοείται βέβαια γράφει μόνος του και το σενάριο.

– Α μπράβο, Κάτια μου, απλά να μην παραμελεί και το σώμα του. Εμάς ο Θανάσης μας γυμνάζεται σχεδόν καθημερινά, ξέρει και τρεις πολεμικές τέχνες.

– Τέσσερις ο Λεφτέρης μας, δεν τον βάζει κανείς κάτω, αλλά κάνει και πρωταθλητισμό στο ποδήλατο.

– Δεν νομίζω ότι έχει βρει τον αντίστοιχο αντίπαλο, Κάτια μου. Ο Θανάσης μας, αν και πολύ καλό παιδί, τον έχει σίγουρα, με όλο το συμπάθειο.

– Δεν νομίζω, Βέλια μου, αλλά δεν πειράζει δεν θέλω και να σε στενοχωρήσω.

– Λοιπόν, γούστο έχεις Κάτια μου, μπα σε καλό σου, ευθύμησα. Ακούς εκεί ο Λευτεράκης σας να νικήσει τον Θανάση μας!

– Ε λοιπόν τι θέλεις; Το θέλεις πραγματικά; Το θες να το πάμε εκεί;

– Γιατί όχι; Ναι λοιπόν, ας το πάμε εκεί! Παίρνω τηλέφωνο… Έλα Θανάση μου πρέπει να έρθεις αμέσως σε χρειάζεται η μανούλα. Έλα πουλάκι μου, δεν θα το συζητήσουμε τώρα, σε χρειάζεται η μανούλα!

Σε λίγο…

– Α να και τα παιδιά. Λοιπόν παιδιά έχουμε αποφασίσει ότι θα παλέψετε πέντε γύρους και…

– Μα μαμά δεν θέλουμε να παλέψουμε, δεν έχουμε κάτι να αποδείξουμε…

– Όχι πρέπει να μάθουμε ποιος είναι ο καλύτερος, ποιος είναι ο καλύτερος! Καταλαβαίνεις; Ο καλύτερος! Ο καλύτερος!

– Α Έτσι μπράβο παιδιά! Πρώτος γύρος, πάμε! Πιο δυνατά Λεφτερη μου, φυλαξου όμως!

– Φα τον, Θανάση μου, φα τον!

– Όχι φα τον, Λεφτερη μου, φα τον!

– Ω μα τι συμβαίνει; Τι κάνετε εκεί; Τι κάνετε εκεί; Ω θεέ μου. Σταματήστε να φιλιέστε, σταματήστε! Παλέψτε! Όχι γλωσσόφιλα! Σφαλιάρες, μπούφλες όχι γλωσσόφιλα!

– Ω μα τι συμβαίνει Βέλια μου; Τι είναι αυτό το φως; Γιατί άνοιξε ο ουρανός; Ω θεέ μου αρχίζουν να ανυψώνονται στον ουρανό, ανεβαίνουν στον ουρανό! Οι γιοί μας Βέλια μου οι γιοί μας είναι άγιοι, είναι άγιοι σου λέω, αναλήφθηκαν στον ουρανό!

– Με τέτοιο μαρτύριο να μας έχουν μάνες Κάτια μου πώς να μην αναληφθούν; Πώς να μην γίνουν άγιοι; Θανάση μου άγιε μου, γιόκα μου, αγάπη μου, η μανούλα θα προσεύχεται σε σένα, να κάνεις περισσότερα θαύματα αν μπορείς αγάπη μου από τον Λευτεράκη τους, εντάξει; Θα το κάνεις για την μανούλα;